Али ибн Абу Толиб розияллоҳу анҳу вафотлари
Шаъбийдан ривоят қилинишича, Али розияллоҳу анҳу ўлим зарбасини олганларида айтдилар: «Менга зарбани берганга нима қилинди?» Айтишди: «Уни ушладик». Али айтдилар: «Унга менинг таомимдан беринглар, менинг сувимдан ичиринглар. Агар яшаб қолсам, у ҳақда ўйлаб кўраман. Агар мен ўлсам, бир зарба беринглар, ортиқча зарба берманглар». Сўнгра ўзларини ювишни ўғиллари Ҳасанга васият этдилар ва: «Кафанда жуда ошириб юбормса. Зеро, мен Расулуллоҳ алайҳиссаломдан эшитганман. Ул Зот марҳамат қилиб: «Кафанни жуда ошириб юборманглар, зеро у тезда тортиб олинади», деганлар. Мени кўтариб икки қадам-икки қадам юринглар, тезлашманглар, секин ҳам юрманглар. Агар менга яхшилик бўлса, мени унга тезда етказган бўласизлар. Агар менга ёмонлик бўлса, мени елкаларингиздан хориж этган бўласизлар», дедилар. Абу Довуд «Жанозалар» бобида ривоят этган.
Ривоят этилишича, ҳазрат Али розияллоҳу анҳу мусибатга йўлиққан кечада ҳузурларига Ибн Сайёҳ келган эди. Тонг отган вақтда у намозга азон айтди. Ҳазрат Али ёнбошлаган ҳолларида эдилар. Улар иккинчи марта ҳазрат Алининг ҳузурларига келганларида эса ул зот яна аввалгидек ёнбошлаган эдилар. Учинчи бор келишларида ўрниларидан турдилар ва дедилар: Белингни ўлим йўлида боғлагин маҳкам, Албатта, ўлим сенга йўлиқур мудом. Ўлимдан чекма ғам-ташвиш асло, Агар ўлим келса мажлисинг аро…» Ҳазрат Али розияллоҳу анҳу кичик эшикка етган вақтларида Абдураҳмон ибн Мулжам у кишини қаттиқ тортди ва у зотга зарба берди…
