Абу Лаҳабнинг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни таҳқирлаши ва бу борада Қуръондан тушган оят

Ибн Исҳоқ: Ҳусайн ибн Абдуллоҳ менга шуларни ривоят қилди: Абу Лаҳаб қавмидан воз кечиб, ажралиб чиққан ва уларга қарши Қурайшни қўллаб-қувватлаб юрган бир пайтда Ҳинд бинт Утба ибн Рабиъа билан учрашиб қолди. Шунда у: «Эй Утбанинг қизи! ал-Лот ва ал-Уззога қарши чиққанлар ва улардан юз ўгирганлардан узоқлашганимда бу ишим билан бутларимизга кўмак бердимми?» – деб сўради. Ҳинд эса: «Ҳа, аллоҳ сени яхшилик билан мукофотла­син, эй Абу Утба», – деди.

Ибн Исҳоқ: Абу Лаҳабнинг баъзи сўзларида шундай деганлари менга ривоят қилинди: «Муҳаммад менга тасаввурга сиғмайдиган нарсаларни ваъда қилмоқда. Гўёки айтганлари ўлгандан кейин амал­га ошармиш. Қўл билан ушласа арзигулик нима берди?» Сўнгра қўлларига пуфлаб «Иккингиз ҳам қуриб кетинг. Сизларда Муҳаммад айтаётганлардан ҳеч нарса кўрмаяпман», – дерди. Шунда Аллоҳ «Абу Лаҳабнинг қўллари қурисин (ҳалок бўлсин)! Ҳалок бўлди ҳам»156 оятини туширди.