Амрнинг надомати, ўлими
Ибн Исҳоқ: Амр ибн Туббон қайтиб келгач, уйқусизлик ва бедорлик касалига дучор бўлди. Бедорлик уни қийнаб қўйгач, табиб ва коҳинлардан бунинг сабабини сўради. Шунда улардан бири: «Кимки, сен акангни ўлдирганингдек, ўз акаси ёки яқинини хиёнат йўли билан ўлдирган бўлса, уйқусизлик ва бедорликка дучор бўлган», деди. Амр бу гапни эшитгач, Яман улуғларидан ким унга акасини ўлдиришни буюрган бўлса, барчасини ўлдира бошлади. Навбат Зу Руайнга етганида, у Амрга: «Сенда мени ўлимдан қутқарувчи нарса бор», деди: Амр: «У нима?» деб сўради. Зу Руайн: «Мен сенга берган мактуб», деди. Шунда Амр мактубни яшириб қўйган жойдан олиб чиқди. Очиб ўқиган эди, унда юқоридаги шеър бор экан. Шу билан Амр уни қўйиб юборди ва ҳеч қанча вақт ўтмай ўзи ҳам ҳалок бўлди. Шундан сўнг Ҳимяр подшоҳлиги таназзулга юз тутди ва улар тарқалиб кетишди.
