Исҳоқнинг ато этилиши
Юқоридаги Иброҳим алайҳиссаломга фаришталар томонидан хушхабари берилган илмли фарзанд Исҳоқ эди.
Бу маънони «Вас-соффаат» сураси очиқ-ойдин баён қилади:
«Яна унга солиҳлардан бир Набий (бўлажак) Исҳоқнинг хушхабарини бердик» (112-оят).
Иброҳим алайҳиссаломнинг Аллоҳ таоло томонидан мукофотланишлари юқорида зикр этилган нарсалар билан кифояланиб қолмади. Аллоҳ таоло у зотга яна бир ўғил кўришлари, унинг исми Исҳоқ бўлиши, у ҳам солиҳлардан, пайғамбарлардан бўлишининг хушхабарини берди.
Аммо бу билан ҳам кифояланмади, яна зиёда қилди:
«Ва унга ҳам, Исҳоққа ҳам барака бердик. Икковларининг зурриётидан яхшилик қилгувчи ҳам, ўзига очиқ-ойдин зулм қилгувчи ҳам бўлур» («Вас-соффаат» сураси, 113-оят).
Яъни «Иброҳимга ҳам, Исҳоққа ҳам барака бердик. Уларнинг наслидан пайғамбарлар чиқадиган қилиб қўйдик». Барака шундан иборат. Икковларининг зурриётидан ким ўша пайғамбарларга эргашса, гўзал иш қилган бўлади. Қайси бири эргашмаса, ўзига-ўзи зулм қилган бўлади.
«Ҳадис ва Ҳаёт. 20-жуз. Анбиёлар қиссаси» китобидан
