Огоҳ бўлингларки, қабиланинг раҳбари фазилат соҳиби, ҳожиларга сув улашувчи ва шарафли кишиларни ҳимоя қилувчи (ёки шон-шуҳратдан ўзини ҳимоя қилувчи) зот вафот этди. Кишиларнинг осмони (хонадони) меҳмонларга чақмоқдек (қўполлик) қилган чоғида ҳам, хонадони бегоналарга ҳам доимо очиқ (зот вафот этди). Эй Шайбат ал-ҳамд, сен дунёда киши эришиши мумкин бўлган нарсаларнинг энг яхшиси ва тобора зиёда ва ҳеч қачон йўқ бўлмайдиган шараф (фарзандлар)га эга бўлдинг. Абул-Ҳорис (яъни Абдулмутталиб) дунёдан кетди, энди бошқа ҳеч кимни ҳам ўлмайди, деб ўйлама (балки уларнинг ҳаммаси ҳам ўладилар). Мен модомики ҳаёт эканман, унинг ўлими учун йиғлаб изтироб чекаман ва бу менинг унга бўлган самимий муҳаббатимдандир. (Эй Абдулмутталиб) Аллоҳ сени қабрда (раҳмат) ёмғири билан суғорсин, лекин барибир, мен унга қабрда ётган чоғида ҳам йиғлайвераман. У бутун уруғ-қабиласининг фахри, обрўси ва шу боис ҳар турли олқишлар билан мақталган зот эди.