Робиъул-аввал ойининг 3-куни
Ҳижрий 1139-йил 3-робиъул-аввал куни (милодий 1779-йил 21-март) Усмонлилар империяси “Курижон” жангида эронликлар устидан ғалаба қозонганидан сўнг “Ҳамадон” шаҳрини қайтриб олди. Бу жангда эронликлардан 40минг жангчи қатнашди.
Ибн Исҳоқ: юқоридагилардан тўртинчиси Зайд ибн Амр ибн Нуфайл эса, насроний ҳам яҳудий ҳам бўлмасдан, қавми динидан юз ўгирди. Бут-санамлар, ўзи ўлган ҳайвонларни ейиш ва бутлар учун қилинадиган қурбонликлардан узоқлашди ҳамда қавмини қизларни тириклайин кўмишдан қайтарди. У: «Иброҳимнинг Роббисига ибодат қиламан», деб қавмидан узоқлашди.
Ибн Исҳоқ: менга Ҳишом ибн Урва отасидан, у онаси Асмо бинт Абу бакр розияллоҳу анҳумдан сўзлаб деди: «Мен Зайд ибн Амрни кексайган пайтида, Каъбага суяниб: «Зайднинг жони қўлида бўлган Зотга қасамки, мендан бошқа бирортангиз Иброҳим алайҳиссаломнинг динида эмассиз. Эй Аллоҳим, агар қандай ибодат қилиш сенга севимли эканлигини билганимда, албатта, ўшандай ибодат қилардим, аммо мен бу ибодатни билмайман», – деяётганини кўрганман. Шундан сўнг пешонасини саждага қўярди.
Ибн Исҳоқ: менга айтишларича, Зайднинг ўғли Саид ва амакисининг ўғли Умар ибн ал-Хаттоб Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга: «Зайд ибн Амрнинг ҳаққига истиғфор айтиб, дуо қиласизми?» – деб сўрашди. У Зот: «Ҳа, чунки у қиёмат кунида ёлғиз ўзи бир уммат бўлиб тирилади», – дедилар.
