Ибн Исҳоқ: менга Абдуллоҳ ибн Абдураҳмон ибн Абу Ҳусайн ал-Маккий Шаҳр ибн Ҳавшаб ал-Ашъарийдан ривоят қилиб шундай дейди: «Яҳудий олимларидан бир гуруҳи Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига келиб: «Эй Муҳаммад! Биз сўрайдиган тўрт нарса ҳақида хабар бер. Агар шуни билсанг, сени тасдиқлаймиз, динингга эргашамиз ва иймон келтирамиз», – дедилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уларга: «Сизларга хабар берсам, шубҳасиз, мени тасдиқлашингиз учун Аллоҳга ваъда ва аҳду паймон берингиз», – дедилар. Улар рози бўлишди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Нимани хоҳласангиз, сўрайверинг!» – дедилар. Улар: «Қандай қилиб бола онасига ўхшайди, ваҳоланки нутфа эркакники-ку?» – дедилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам «Аллоҳни ва Унинг Бани Исроилга берган кунларини эслатиб айтаман, биласизларми, эркакнинг нутфаси оқ, дағал, аёлнинг нутфаси сариқ, мулойим бўлади, иккаловидан қай бири устун келса, ўхшашлик ўшанга бўлади», – деди-лар. Улар: «Ё Аллоҳ, тўғри», – дедилар. Кейин: «Сенинг уйқунг қандай?» – деб сўрадилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳни ва Унинг Бани Исроилга берган кунларини эслатиб айтаман, биласизларми, даъво қилганингиздек, пайғамбарларнинг кўзлари уйқуда, қалблари уйғоқ бўлади. Менинг уйқум ҳам шундай: кўзим ухлайди, қалбим уйғоқ», – дедилар. Улар: «Исроил ўзига ҳаром қилган нарса ҳақида хабар бер», – дейишди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳни ва Унинг Бани Исроилга берган кунларини эслатиб айтаман, биласизларми, унинг энг яхши кўрган таоми ва ичимлиги туянинг сути ва гўшти эди. У касал бўлиб қолганда Аллоҳ унга шифо берди. Бунинг учун Аллоҳга шукрона изҳор қилган ҳолда энг яхши кўрган таоми ва ичимлиги – туянинг сути ва гўштини ўзига ҳаром қилди», – дедилар. Улар: «Ё Аллоҳ, тўғри», – дедилар. Кейин улар яна: «Бизга руҳ ҳақида хабар бергин», – дедилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳни ва Унинг Бани Исроилга берган кунларини эслатиб айтаман, менинг олдимга келадиган Жаброил алайҳиссаламни биласизларми?» – дедилар. Улар: «Ҳа, лекин эй Муҳаммад, у бизнинг душманимиз, у қаттиққўл, қон тўкиш учун келадиган фаришта. Агар ундай бўлмаганда сенга, албатта, эргашган бўлардик», – дедилар. Аллоҳ таоло улар ҳақида: «Aйтинг (Эй Муҳaммaд): Ким Жaбрoилгa душмaн бўлсa, axир у уни (Қуръoнни) қaлбингизгa Aллoҳнинг изни билaн ўзидaн aввaлги (илoҳий китoблaр)ни тaсдиқ этaдигaн, мўминлaргa ҳидoят вa xушxaбaр ҳoлидa нoзил қилди-ку!»314 оятидан «Ҳaр гaл бирoр aҳд-пaймoн қилсaлaр, улaрдaн бир гуруҳи уни бузaвeрaдими? Aслидa улaрнинг aксaрияти иймoн кeлтирмaслaр. Aллoҳ тoмoнидaн улaрдaги нaрсaни тaсдиқ этувчи Пaйғамбaр (Муҳaммaд) кeлиши билaн, китoб (Тaврoт) бeрилгaнлaрдaн бир гуруҳи Aллoҳнинг китoби (Қуръoн)ни xудди билмaгaндeк oртлaригa улoқтирдилaр»315 оятигача нозил қилди.
