Робиъул-аввал ойининг 3-куни
Ҳижрий 1139-йил 3-робиъул-аввал куни (милодий 1779-йил 21-март) Усмонлилар империяси “Курижон” жангида эронликлар устидан ғалаба қозонганидан сўнг “Ҳамадон” шаҳрини қайтриб олди. Бу жангда эронликлардан 40минг жангчи қатнашди.
Абу Суфён ибн Ҳарб қайтмоқчи бўлган пайтда тоққа чиқиб, бор овози билан қичқирди: «Ишларимиз аъло бўлди, зеро уруш алмашувчидир. Бадрдаги куннинг жавоби бу! Эй Ҳубал юксал, динингни устун қил!» – деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Эй Умар бориб, унга: «Аллоҳ энг улуғ ва энг олийдир! Ўлган кишиларимизни тенглаштириб бўлмайди. Биздан ўлганлар жаннатда, сизлардан ўлдирилганлар дўзахда!» деб айт!» – дедилар. Умар Абу Суфёнга жавоб бергач, Абу Суфён: «Буёққа кел, эй Умар!» – деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Унинг ёнига бор-чи, нима иши бор экан», – дедилар. Абу Суфён ундан: «Аллоҳнинг номи билан сўрайман, эй Умар! Биз Муҳаммадни ўлдирдикми?» – деб сўради. Умар: «Аллоҳга қасамки, йўқ! У Зот ҳозир сенинг сўзларингни эшитяптилар», – деди. Абу Суфён: «Сен менинг назаримда ибн Қамиадан ростгўйроқ ва олийжаноброқсан», – деди. Ибн Қамиа уларга «Мен Муҳаммадни ўлдирдим», – деганди.
Ибн Исҳоқ: Абу Суфён: «Сиз ўликларингизнинг бурун ва қулоқлари кесилганини кўрасиз. Аллоҳга қасамки, мен бунга рози ҳам бўлмадим, ғазаб ҳам қилмадим. Қайтармадим ҳам, буюрмадим ҳам», – деди.
Абу Суфён ва у билан бирга бўлганлар кетишаётганида у: «Сиз билан келгуси йили учрашадиган жойимиз – Бадр», – деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам саҳобаларидан бирига: «Ҳа! Сиз билан учрашадиган жойимиз – Бадр, деб айт!» – дедилар.
