Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Мадинада қарор топиб, Ислом қувват топгач, одамлар доимий равишда намоз ўқишлик учун у Зотнинг ёнига боришар, чақириш ишорати йўқлиги сабабидан у Зотнинг ёнларида бўлишликка интилишар эди. Яҳудий ва насороларга ўхшаб ибодат вақтларини эълон қилишликни Расулуллоҳ ҳуш кўрмадилар. Инсонларни намозга чақиришлик учун карнай чалиш, қўнғирроқ чалиш ёки олов ёқишликни лозим кўрмадилар. Сўнгра Аллоҳ таоло мусулмонларга азонни лозим топди. Баъзи саҳобалар рўёларида азон айтилаётганини кўрдилар. Ҳазрати Пайғамбар ҳам ибодатга даъватнинг бу кўринишини маъқул топдилар ва мусулмонлар учун азон айтиш одатини жорий қилдилар. Муаззин қилиб Билоли Ҳабашийни тайинладилар. Шундай қилиб, Билол Расулуллоҳнинг муаззинлари бўлиб қолди. Ҳазрати Билол қиёматга қадар муаззинларнинг имоми бўлиб қолажак...