Робиъул-аввал ойининг 3-куни
Ҳижрий 1139-йил 3-робиъул-аввал куни (милодий 1779-йил 21-март) Усмонлилар империяси “Курижон” жангида эронликлар устидан ғалаба қозонганидан сўнг “Ҳамадон” шаҳрини қайтриб олди. Бу жангда эронликлардан 40минг жангчи қатнашди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга чодир қурдилар. Бу чодир уруш майдонига қараган тепалик устига қурилди. Ҳазрати Пайғамбар майдонга келдилар ва қўллари билан ишорат этиб, «Аллоҳ хоҳлаган тақдирда бу ер фалон кофирнинг ўладиган еридир. Шу ер фалончининг ва шу ер фалончиники»,− дедилар. Ҳақиқатан ҳам у кофирлардан биронтаси ишорат қилган ерларидан ўта олмади ва кўрсатилган ерларда дўппосландилар. Мушрик аскарларининг келганини кўришлари билан ҳазрати Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: —Эй Аллоҳим! Мана Қурайш! Мағрур ва киборли ҳолда келмоқда... Сенга қарши уруш очдилар, элчингни эса ёлғончига чиқардилар! Жума куни кечаси, рамазон ойининг ўн биринчи кечаси эди. Тонг пайтида Қурайш аскарлари тўлалигича келган ва икки тараф ҳам қарама-қарши томондан ўз ерларини эгалладилар.
