Робиъул-аввал ойининг 4-куни
Ҳижрий 886-йил 4-робиъул-аввал куни (милодий 1481-йил 3-май) Усмонлилар империяси султонларининг 8-вакили султон Муҳаммад Фотиҳ вафот этди.Ҳижрий 1005-йил 4-робиъул-аввал куни (милодий 1596-йил 26-октябр) Усмонлилар қўшини “Ҳажуфа” жангида олмон қўшини устидан ғалаба қозонди. Бу жангда олмонлардан 70 минг жангчи қурбон бўлди.
Ҳижрий 1402-йил 4-робиъул-аввал куни (милодий 1981-йил 31-декабр) Ливия ва Саудия давлатлари ўртасидаги дипломатик алоқалар қайта тикланди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг туғдори ҳазрати Мусъаб ибн Умайр шаҳид бўлган эди. Мусъаб Исломдан аввал Қурайшнинг энг неъматга кўмилган йигитларидан бири эди. Қарангки, шаҳид бўлиб, жасади ёлғиз бир чопон билан кафанланди. Бошини ўраса оёғи, оёғини ёпса, боши очилиб қоларди. Бу ҳолатни кўрган Жаноби Раусулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:«Чопони билан бошини беркитиб, оёқларини эса ҳушбўй изҳир ўти билан ўранглар»,− деб амр бердилар. Расулуллоҳ Уҳуд шаҳидларини иккита-иккитадан қилиб, латта парчаси билан кафанлаб ва сўнгра қайсинисини кўпроқ Қуръон билишлигини сўраб, унга ишорат қилинган кишини қабрнинг ўнг тарафига қўйдириб, «Бу инсонларга қиёмат кунида шоҳидиман!» − дер эдилар. Ҳазрати Пайғамбар, шаҳидларни жаноза намози ўқитмасдан, ғусул қилдирмасдан, қонлари билан, қандай вафот қилган бўлсалар, ана шундай дафн қилдирдилар.
