Шу йилнинг сафар ойида Пайғамар алайҳиссалом Кадид деган жойда яшовчи бани Мулаввиҳ арабларига қарши Ғолиб ибн Абдуллоҳ бошчилигида қўшин юбордилар. Қўшин Кадидга етиб келганда ибн Барсу номи билан машҳур мусулмонларнинг ашаддий душмани Ҳорис ибн Моликни асир олишди. «Мен мусулмон бўлиш учун кетаётган эдим», деди Ҳорис. «Яна бир кун кечикиб мусулмон бўлсанг, ҳеч нарса қилмайди. Қандай ниятда кетаётганингни суриштириб аниқлаймиз», дейишди саҳобалар. Улар бани Мулаввиҳнинг юртига етиб, чорваларини ҳайдаб жўнашди. Бундан хабар топган мушриклар катта қўшин тўплаб уларнинг орқасидан қувди. Аллоҳ таоло мусулмонларга меҳрибонлик қилиб қаттиқ ёмғир ёғдирди, катта сел келиб мусулмонлар билан мушрикларнинг ўртасини айириб ташлади. Мушриклар ҳар қанча қудратли бўлишмасин, Аллоҳнинг иродасига қарши ҳеч нарса қилолмай қолавердилар.