Ибн Исҳоқ: менга Абдуллоҳ ибн Абу Бакр ибн Амр ибн Ҳазм отасидан ривоят қилиб деди: Расулуллоҳ соллалллоҳу алайҳи васаллам: «Мен Амр ибн Луҳайни дўзах ичида ичакларини судраб юрганини кўрдим ва у билан ўртамизда яшаб ўтган инсонлар ҳақида сўрадим. Шунда у: «ҳалок бўлдилар», – деб жавоб берди», дедилар.
Ибн Исҳоқ: менга Муҳаммад ибн Иброҳим ибн ал-Ҳорис ат-Таймий сўзлаб, шундай деди: мен Абу Ҳурайранинг (Ибн Ҳишом: Абу Ҳурайранинг исми – Абдуллоҳ ибн Омир ва баъзилар уни Абдураҳмон ибн ас-Сахр дейдилар) шундай деганини эшитдим: мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Аксум ибн ал-Жавн ал-Хузоъийга: «Эй Аксум, мен Амр ибн Луҳай ибн Қамаъа ибн Хиндифнинг дўзахда ичакларини судраб юрганини кўрдим. Сенга ундан кўра кўпроқ ўхшайдиган бирор одамни кўрмаганман», – деганларини эшитдим. Шунда Аксум: «Эй Аллоҳнинг Расули, унинг ўхшаши менга зарар қиладими?» – деди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Йўқ, чунки сен мўминсан, у эса кофирдир. У биринчи бўлиб Исмоил алайҳиссаломнинг динини ўзгартирди ва бут-санамларни ўрнатди. Баҳийра, Соиба, ал-Васийла ҳамда ал-Ҳомий каби бидъатларни жорий қилди», – дедилар.
