Ҳазрат Усмон розияллоҳу анҳу хотинлари Ноила бинти Фарофисадан ривоят этиладики, «Усмон қатл этилган кундан олдинги кунда рўза бўлган эдилар. Ифтор вақти бўлганида у киши одамлардан ширин сув сўрадилар. Лекин улар беришмади… Усмон ифтор ҳам қила олмай ётиб ухладилар. Саҳарлик вақти бўлганида мен қўшни хотинларникига ўртадаги арқон орқали ўтиб келдим ва улардан ширин ичимлик суви сўрадим. Улар менга бир кўза сув беришди. Уни олиб келиб, Усмонни қимирлатиб уйғотдим-да, дедим: «Бу ширин сув…» У киши бошларини кўтариб осмонга қарадилар ва тонг отганини билиб дедилар: «Мен рўза тутиб олдим… Ҳақиқатдан ҳам Расулуллоҳ алайҳиссалом менга мана шу шифтдан қўлларида сув билан менга қарадилар ва айтдилар: «Эй Усмон! Ич!» Мен қонгунимча у сувдан ичдим. Сўнгра ул Зот айтдилар: «Яна зиёда ич!» Мен яна ичиб чанқоғимни қондирдим. Сўнгра ул Зот айтдилар: «Ҳақиқатдан ҳам одамлар сизни инкор этишади. Агар улар билан уришсангиз, уларга сакрайсиз, агар уларни ўз ҳолига қўйсангиз, биз билан бирга ифтор қиласиз».
Одамлар ўша куни у кишининг олдиларига бостириб киришди ва ўлдиришди». Аъло ибн Фузайл отасидан ривоят этади. Вақтики, Усмон ибн Аффон розияллоҳу анҳу ўлдирилдилар, одамлар ул зотнинг хазинасини ахтаришиб, бир қулф урилган сандиқни топиб олишди-да, очишди. Унинг ичидан ичига ёзилган варақ солинган қутича топишди. Бу Усмоннинг васиятлари эди: «Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. Ла илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу ла шарика лаҳу ва анна Муҳаммадан абдуҳу расулуҳу. Чиндан ҳам жаннат ҳақдир, ҳақиқатдан ҳам дўзах ҳақдир. Дарҳақиқат, Аллоҳ қабрдагиларни қайтадан тирилтирадиган Кунга ҳеч бир шубҳа йўқ. Ҳақиқатда Аллоҳ ваъдасига хилоф этмайди. Биз бунга ишониб яшадик ва шунга ишониб ўламиз ҳамда шунга ишониб, иншааллоҳ, қайтадан тириламиз».
