Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Хадичанинг тижорати билан Шомга сафар қилишлари ва Баҳийро [1]нинг сўзи
Ибн Исҳоқ: Хадижа бинт Хувайлид савдогар аёл бўлиб, бадавлат ва обрў-эътиборли хотин эди. У ўз тижорати учун тенг шериклик асосида кишилар ёлларди. Маълумки, Қурайш аҳли савдогар бўлганлар. Хадижа Пайғамбар алайҳиссаломнинг ростгўй ва омонатдорликлари ҳамда гўзал хулқ соҳиби эканликларини билгач, у Зотга элчи юбориб, унинг сармояси билан Шом мамлакатига тижорат сафарига чиқишларини, бунинг эвазига бошқалардан кўра кўпроқ ҳақ тўлашини таклиф этди. Хадижа Майсара исмли хизматкорининг ҳамроҳ бўлиб боришини билдирди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бу таклифни қабул қилиб, Хадижанинг молларини олиб, хизматкори Майсара билан йўлга чиқдилар.
Шомга яқинлашган вақтларида Пайғамбар алайҳиссалом бир роҳибнинг ибодатхонаси яқинидаги бир дарахт соясида тўхтаб дам ола бошладилар. Шу пайт ҳалиги роҳиб Майсарадан: «Дарахт соясидаги анави киши ким?» – деб сўради. Майсара: «Бу Ҳарам аҳлидан бўлган қурайшлик бир киши», – деб жавоб қилди. Роҳиб эса: «Бу дарахт остида фақат Пайғамбарлар дам олган», – деди[2].
[1] Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам сафар асносида учрашган бу роҳиб ёшликларида амакилари билан кўрган роҳиб Баҳийро эмас, унинг Настуро (ёки Настур) исмли роҳиб бўлгани айтилган (Ар-Равд ал-унуф, Уйун ал-асар, Субул ал-ҳудо ва б.).
[2] Тарихчилар бу ривоятнинг қанчалик тўғрилиги масаласида тортишганлар. Зеро, роҳибнинг дарахт остида тўхтаган ҳар бир Пайғамбарни кўрган бўлиши ёки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан Исо алайҳиссалом ўрталаридаги узоқ муддатдан бери шу дарахт остида ҳеч кимнинг дам олмаган бўлиши эҳтимолдан узоқ кўринади (ар-Равд ал-унуф. Т.1, 211-б.).
