Пайғамбар алайҳиссалом ўзлари олиб келган молларни сотиб, ўрнига бошқа керакли моллар харид қилиб, Майсара билан Маккага қайтиб келдилар. Айтишларича, Майсара йўл давомида ҳаво исиб кетса, икки фаришта Пайғамбар алайҳиссаломни қуёшдан тўсиб келаётганини ўз туяси устида кузатиб келган. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Маккага қайтиб келгач, олиб келган молларини сотиб, Хадижага катта фойда келтирдилар. Майсара эса унга йўлдаги роҳибнинг гаплари ҳамда икки фариштанинг қуёшдан тўсиб келганини айтиб берди. Хадижа ғоят оқила ва эҳтиёткор аёл эди. У Майсаранинг сўзларини эшитгач, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга элчи юбориб: «Эй амакимнинг ўғли, ўзимга яқин бўлганингиз, қавмингиз ичидаги юқори насабингиз, омонатдор, гўзал хулқли ва ростгўй бўлганлигингиз учун сизга (турмушга чиқиш)ни истайман», – деди. Хадижа ўша кунларда Қурайш аёллари орасида улуғ насабли, юксак шарафли давлатманд аёл эди. Қавмидаги ҳар қандай эркак унга уйланишни орзу қиларди.