Робиъул-аввал ойининг 3-куни
Ҳижрий 1139-йил 3-робиъул-аввал куни (милодий 1779-йил 21-март) Усмонлилар империяси “Курижон” жангида эронликлар устидан ғалаба қозонганидан сўнг “Ҳамадон” шаҳрини қайтриб олди. Бу жангда эронликлардан 40минг жангчи қатнашди.
«Сўнг бу роҳиб ҳам вафот этиб, дафн этилгач, мен Аммурияда бир қанча вақт қолиб кетдим. Бир куни олдимдан Калб қабиласидан бўлган савдогарлар ўтиб қолишди. Улардан мени ўзлари билан олиб кетишларини илтимос қилиб, эвазига барча чорваларимни беришимни айтдим. Улар рози бўлиб, чорваларим эвазига мени ўзлари билан олиб кетдилар. Улар Води-л-Қуро деган жойга етганда менга зулм қилиб, бир яҳудийга қул қилиб сотиб юборишди. Мен яҳудий ҳузурида қолиб кетдим. У ердаги хурмо дарахтларини кўриб, устозим айтган жой, кошки, шу бўлса, деб орзу қилдим. Аммо кўнглим буни тасдиқламас эди. Бир куни хўжайинимнинг олдига Мадинадаги Бани Қурайза яҳудийларидан бўлган жияни келиб қолди. У мени сотиб олиб, ўзи билан бирга Мадинага олиб кетди. Қасамки, бу ерни кўришим билан менга таъриф қилинган шаҳар шу эканлигига шубҳам қолмади ва янги хожамникида яшай бошладим. Вақт ўтиб Маккада Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Пайғамбар бўлганлари ҳақидаги хабарлар тарқалди. Аммо мен қул бўлиб, ихтиёрим ўзимда бўлмагани учун у Зот ҳузурларига бора олмасдим. Сўнг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Мадинага ҳижрат қилиб келдилар. Ўша куни мен хожамга тегишли бир хурмо дарахти тепасида ишлаётган эдим. Хожам эса дарахт остида ўтирарди. Шу пайт унинг бир жияни келиб: «Амаки, Аллоҳ Бани Қайлани ҳалок қилсин! Улар Қубо қишлоғида бугун Маккадан келган кишини Пайғамбар деб байъат бераяптилар», – деди».
