Ибн Исҳоқ: менга Зайд ибн Амр ибн Нуфайл хонадонидан бир киши шундай сўзлаб берди: «Зайд қачон масжид ичида Каъбага юз­ланса, бундай дер эди:

Аллоҳим, ҳақ амрингга бўйсундим,

Бандалик ва қуллик билан келдим.

Иброҳим тик туриб қиблага қараб,

Сендан сўрагандек паноҳ сўрадим.

Аллоҳим, олдингда хорланиб турдим,

Қачон буюрсанг, амрингга тайёр.

Мен яхшилик истайман доим,

Кибру ҳаво эмас, қавм дегандек».

Зайд ибн Амр ибн Нуфайл мана бу шеърни ҳам айтган:

Ерлар бўйсуниб, устида оғир тошлар

Кўтарган Зотга бўйнимни эгдим.

Ерни пайдо қилиб, чўзиб қўйган у,

Сув устига қуриб, тоғларни қоққан.

Булутлар амри ила тип-тиниқ, зилол

Сувлар ташиган ул Зотга бўйсундим.

Сувини шаҳарга ёғдириб чунон,

Тоатин ўкситмас, тўкар бегумон.