Шундан сўнг Хадижа ўрнидан туриб, амакисининг ўғли Варақа ибн Навфал олдига борди. Варақа насроний бўлиб, илоҳий китобларни ўқир эди. У таврот ва инжилхонлар билан кўп суҳбат қурганди. Хадижа унга Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг сўзларини айтганида Варақа: «Қуддусун, Қуддус91, Варақанинг жони қўлида бўлган Зотга қасамки, Хадижа, агар гапларинг рост бўлса, унга (Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга) Мусо Пайғамбарга келган энг катта номус92 келибди. демак, у бу умматнинг Пайғамбаридир. Сен унга бориб айт, у мустаҳкам ва иродали бўлсин», – деди. Хадижа Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига қайтиб келиб, Варақа айтган гапларни сўзлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўзларига келгач, одатларига кўра, Каъбани тавоф қилиш учун бордилар. У ерга Варақа келиб, Пайғамбар алайҳиссалом билан учрашди ва у Зотдан: «Жияним, кўрган ва эшитганларингни менга айтиб бер», – деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам унга барча кўрганларини баён қилиб бердилар. Шунда Варақа: «Жоним қўлида бўлган Зотга қасамки, албатта, Сен бу умматнинг Пайғамбаридирсан. Сенга Мусога келган энг катта номус келибди. Қасамки, албатта, қавминг сени ёлғончига чиқаради, улардан кўп озорлар кўрасан. Юртингдан қувиб чиқариласан ва улар билан уруш қилишгача бориб етасан. агар менга ўша кунлар насиб қилса, сенга Аллоҳ йўлида мислсиз ёрдам берар эдим», – деди. У шу сўзларни айтиб, бошини эгди ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг бошларидан ўпди. Сўнг Расулуллоҳ уйларига қайтиб келдилар.
