Робиъул-аввал ойининг 4-куни
Ҳижрий 886-йил 4-робиъул-аввал куни (милодий 1481-йил 3-май) Усмонлилар империяси султонларининг 8-вакили султон Муҳаммад Фотиҳ вафот этди.Ҳижрий 1005-йил 4-робиъул-аввал куни (милодий 1596-йил 26-октябр) Усмонлилар қўшини “Ҳажуфа” жангида олмон қўшини устидан ғалаба қозонди. Бу жангда олмонлардан 70 минг жангчи қурбон бўлди.
Ҳижрий 1402-йил 4-робиъул-аввал куни (милодий 1981-йил 31-декабр) Ливия ва Саудия давлатлари ўртасидаги дипломатик алоқалар қайта тикланди.
Ибн Исҳоқ: менга Ҳаким ибн Жубайр Саид ибн Жубайрдан ривоят қилиб, деди: «Мен Абдуллоҳ ибн Аббосдан сўрадим: «Мушриккларнинг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам саҳобаларига берган азоблари динларини тарк этишларига узр бўладиган даражага етармиди?». У: «Ҳа, Аллоҳга қасамки, улар бирортасини уриб, оч-ташна қолдирадиган бўлсалар, қийноқнинг оғирлигидан ҳатто ўтиришга ҳам мажоли қолмас эди. охири мушриклар фитнали саволларини бериб, «Аллоҳ эмас, Лоту Уззо сенинг худойинг, шундайми?!» – дер эдилар. У эса: «Ҳа», – дерди. Ҳатто қийноқдаги мусулмонларнинг ёнларидан бирор қўнғиз ўтиб қолса, унга: «Сенинг худойинг Аллоҳ эмас, мана шу қўнғиз, шундайми?!» – десалар, азобнинг ғоят оғирлигидан жонини қутқариш учун «Ҳа» дерди.
