
Абу Узайҳирнинг интиқоми олинганига доир бирон воқеа билмаймиз. Зеро Ислом инсонлар ўртасидаги келишмовчиликка чек қўйган. Лекин Дирор ибн ал-Хаттоб ибн Мирдос ал-Фиҳрий Қурайшдан бир жамоат билан Давсга йўл олиб Умму Ғайлон деган бир аёлнинг уйига тушдилар. У давсликларнинг чўриси бўлиб, қабиладаги аёлларнинг сочини тарар, келинларни безар ва тўйга тайёрларди. Давсликлар уларни Абу Узайҳирнинг қони учун ўлдиришни хоҳласалар ҳам, Умму Ғайлон ва бирга бўлган аёллар бунга имкон бермасдан қарши чиқишди. Шунда Дирор ибн ал-Хаттоб бу борада шундай деди:
Орамизни ислоҳ қилган оқсоч, зийнатсиз, оддий Умму Ғайлон ва бошқа аёллардан Аллоҳ рози бўлсин,
Ўлим хавфи бизга яқинлашгандан сўнг у аёллар ўлимни даф этишди, ҳолбуки исёнчилар ўлдиришга тайёр турган эдилар.
У аёллар Давсни кўмакка чақиришди. Тезда тоғ этакларининг йўллари юқоридан қуйига юриб юзма-юз бўлган курашувчи кучлар билан тўлди.
Аллоҳ Амрдан рози бўлсин, хайрини берсин, хормади ва на унинг хатти-ҳаракатидан менинг ғазабим сўнди.
Қиличимни ялонғочладим, сўнгра уни чавақладим. Ўз ҳимоям йўлида ҳаракат қилмасам, бошқа яна ким учун жанг қиламан?