Ибн Исҳоқ: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳижрат қилишга қатъий қарор қилгач, Абу Бакр ибн Қуҳофанинг олдига келдилар. Абу Бакрнинг уйи орқасидаги кичик тешикдан чиқиб, кейин (Макканинг қуйисидаги тоғ) Саврдаги ғор сари йўлга чиқишди ва ўша ерга кириб олишди. Абу Бакрнинг ўғли Абдуллоҳга кундузлари инсонлар улар ҳақида нималар деётганига қулоқ тутиб, кеч тушганда келиб ўша кунлик хабарларни уларга етказиб туришни буюрган эдилар. Қули Омир ибн Фуҳайрага кундузлари қўйини боқиш, кейин эса уларни турган жойларига дам олиш учун ҳайдаб келиши ва шундан фойдаланиб кеч тушганда ғорга бўлишини таъйинлаган эдилар. Қизи Асмо эса кеч кирганда уларга керакли бўлган озуқани олиб келарди.
Ибн Ҳишом: баъзи илм аҳли Ҳасан ибн Абул Ҳасан ал-Басрий шундай деганини менга ривоят қилишди: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва Абу Бакр ғорга кечаси келдилар. Абу Бакр розияллоҳу анҳу у ерга биринчи кириб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни ўз жони эвазига қўриш мақсадида ичкарида йиртқич ҳайвон ёки илон бор-йўқлигини йўқлаб чиқди».
