
Ибн Исҳоқ: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Ғорда Абу Бакр билан бирга уч кеча қолдилар. Қурайшликлар изни йўқотиб қўйгач, тутиб келганга юзта урғочи туя мукофот беришни эълон қилишди. Абу Бакрнинг ўғли Абдуллоҳ эса қурайшликлардан нима қилмоқчи бўлаётганлари ҳамда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва Абу Бакр ҳақида айтаётган гапларига қулоқ тутар, кеч кирганда Ғорга келиб бу хабарларни етказарди. Абу Бакр розияллоҳу анҳунинг қули Омир ибн Фуҳайра эса Макка аҳли чўпонлари билан қўйларини боқар, кеч кирганда қўйларни улар яшириниб турган Ғор атрофида дам олдирар, иккиси бирга чиқиб қўй сутини соғар ва хоҳлаганларини сўйишарди. Абу Бакр розияллоҳу анҳунинг ўғли Абдуллоҳ улар олдидан узоқлашиб Маккага кетса, Омир ибн Фуҳайра унинг ортидан қўйларини ҳайдаб қолдирилган изларни йўқ қилиб борарди. Уч кун ўтиб улар ҳақдаги гап-сўзлар босилгач, ёлланган ҳамроҳлари (Абдуллоҳ ибн Арқат) боқиб турган икки туядан ташқари ўз туяси билан келди. Асмо бинт Абу Бакр розияллоҳу анҳо уларга сафар асносида керак бўладиган озиқларини келтирди, лекин идиш оғзини боғлаб, уни осадиган ип келтиришни унутди. Улар туяларга минишганда сафар озиғини осадиган ип топа олмагани учун белидаги тасмасини иккига ажратиб ип қилди ва у билан озиқ солинган идишни осди.