Ибн Исҳоқ: ана шунда яҳудий роҳиблари Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга Аллоҳ таоло Пайғамбарни араблардан танлагани учун ҳасад, гина, зулм қилган ҳолда душманлик қила бошладилар. Уларга жоҳилиятда қотиб қолган Авс ва Хазраждан бўлган кишилар ҳам қўшилишди. Улар қайта тирилишни инкор қиладиган оталарининг ширк динларида эдилар, бироқ Ислом ғолиб келиб, араб қавмлари Пайғамбар атрофида тўплангач, улар ўлимдан қутулиш учун тилида мусулмон, ичларида эса мунофиқ бўлдилар. Улар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни ёлғончига чиқариш ва Исломни инкор қилишда яҳудийлар билан бир сафда эдилар. Айнан яҳудий роҳиблари эгри саволлар бериш орқали Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни хижолатга қўйишга ва ҳақни ботил билан тўсишга уринар эдилар. Қуръони каримда улар ва бераётган саволлари ҳақида оятлар нозил бўлди. Мусулмонлар эса ҳаёлари сабабли билишлари керак бўлган масалалар бўйича жуда кам савол сўрашарди.
