Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Али ибн Абу Толиб розияллоҳу анҳуга бу номни шу ғазотда бердилар.

Ибн Исҳоқ: менга Язид ибн Муҳаммад ибн Ҳайсам ал-Муҳори-

бий Муҳаммад ибн Каъб ал-Қуразийдан, у Язиднинг отаси Муҳам-

мад ибн Хайсамдан, у Аммор ибн Ёсирдан ривоят қилди: Ам­мор: «Мен билан Али ибн Абу Толиб ал-Ушайра ғазотида шерик эдик. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам у ерга тушиб, ўрнашгач, Бани Мудлиж деҳонларининг булоқ ва хурмозорларида ишлаётганларини кўрдик. Али ибн Абу Толиб менга: «Эй Абул Яқзон! Анави қавмнинг ол­дига бориб, қандай ишлаётганларини кўрамизми?» – деди. Мен: «Хоҳласанг, борамиз», – дедим. У жойга бориб, уларни бир оз ку­затдик. Сўнг уйқумиз келди. Али иккаламиз бориб бир хурмонинг тагида текис тупроқ устига ётиб ухладик. Аллоҳга қасамки, бизни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламгина оёқлари билан қимирлатиб уйғотдилар. Ёт­ган жойимизга кўра ҳамма ёғимиз тупроққа беланган эди. Ўша куни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Али ибн Абу Толибга устидаги тупроқни кўриб: «Сенга нима бўлди, эй Абу Туроб?» – дедилар, сўнг: «Сизларга энг бахтсиз икки инсон ҳақида айтиб берайми?» – деб сўрадилар. Биз: «Ҳа, эй Аллоҳнинг Расули соллаллоҳу алайҳи васаллам», – дедик. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Бири−Солиҳ алайҳиссалом туясининг пайларини қирқиб ташлаган Самуд қавмилик Уҳаймир (лақабли одам)400; Иккинчиси − Сенинг мана бу ерингга ура­диган инсон», – деб, қўлларини Алининг бошининг тепа қисмига қўйдилар ва: «Ундан мана бу еринг ҳўл бўлади», – деб соқолини ушладилар.

Ибн Исҳоқ: менга илм аҳлидан бирининг айтишича: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Алийни «Абу Туроб» дейишлари: Али қачон Фотима билан аразлашиб қолса, унга гапирмас ва ёмон сўз ҳам айтмас, фақат тупроқ олиб бошига қўйиб олар эди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бу тупроқни кўриб, Фотима билан аразлашганини билар ва: «Сенга нима бўлди, эй Абу Туроб?» – дер эдилар. Қайси бири тўғрилигини Аллоҳ билгувчироқ.