Ибн Исҳоқ: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Абу Суфённинг қурайшликларга тегишли тижорат моллари ортилган катта карвон билан Шомдан қайтаётганини эшитдилар. Унда Қурайшдан ўттиз ёки қирқ киши бўлиб, улар ичида Махрама ибн Навфал ибн Уҳайб ибн Абдуманоф ибн Зуҳра ва Амр ибн Ос ибн Воил ибн Ҳишомлар ҳам бор эди. (ибн Ҳишомнинг айтишича, Амр ибн Ос ибн Воил ибн Ҳошим ҳам дейилади.)
Ибн Исҳоқ: менга Муҳаммад ибн Муслим аз-Зуҳрий, Осим ибн Амр ибн Қатода, Абдуллоҳ ибн Абу Бакр ва Язид ибн Румонлар Урва ибн Зубайр ва бошқа уламоларимиздан, улар ибн Аббосдан (ҳаммалари менга бу ҳадиснинг баъзи қисмларини айтган, айтганлари тўпланиб қуйидагича бўлди) ривоят қилиб шундай дедилар: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Абу Суфённинг Шомдан қайтаётганини эшитгач, мусулмонларни чорлаб: «Мана Қурайшнинг карвони. Унда уларнинг бойликлари бор. Карвонга ҳужум қилинглар, шояд, Аллоҳ сизларга уни ўлжа қилса», – дедилар. Баъзилар дарҳол тайёр бўлиб келишди, бошқалар келишмади, чунки улар, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам урушга чиқади, деб ўйламаган эди. Абу Суфён Ҳижозга яқинлашгач, хабарларни суриштира бошлади. Мусулмонлардан хавотир олиб, учраган отлиқдан сўраб-суриштирарди. Шундай отлиқлардан биридан «Муҳаммад ўзининг саҳобаларини сен ва карвонингга қарши сафарбар қилди», деган хабарни эшитиб, дарҳол эҳтиёт чораларини кўра бошлади. У Дамдам ибн Амр ал-Ғифорийни ёллаб, унга Маккага бориб, қурайшликларни ўз молларини ҳимоя қилиш учун чиқишга чорлашни, Муҳамммад ўзининг саҳобалари билан карвон томон келаётгани етказишни тайинлади. Дамдам зудлик билан Маккага жўнаб кетди.
