Ибн Исҳоқ: менга Абдуллоҳ ибн Абу Бакр шундай деди: «Амр ибн абу Суфён ибн Ҳарб Уқба ибн Абу Муайтнинг қизининг боласи (Ибн Ҳишом: Амр ибн Абу Суфённинг онаси Абу Амрнинг қизи, Абу Муайт ибн Абу Амрнинг опаси ) Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг қўлларида асир эди.
Ибн Ҳишом: уни Алий ибн Абу Толиб асирга олган.
Ибн Исҳоқ: Абдуллоҳ ибн Абу Бакр шундай ҳикоя қилади: Абу Суфёнга: «Ўғлинг Амрни товон тўлаб, озод қил», – дейишди. У: «Менинг қонимни ҳам, молимни ҳам олмоқчими: Ҳанзалани ўлдиришди, Амрга товон тўлатмоқчими? Қўлларида қолаверсин, уни хоҳлаганча ушлаб тураверишсин», – деди. У Мадинада – Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида асир бўлиб турган пайтида Бани Муовиялик Бани Амр ибн Авфнинг биродари Саъд ибн Нўъмон ибн Аккол иккиланган ҳолда умра қилиш учун йўлга чиққанди. У Исломни қабул қилган қария бўлиб, ан-Нақиъ (Ммадина яқинидаги жой)да унинг чорвалари бор эди. У бўлиб ўтган воқеалардан қўрқмасдан, умра қилаётгани учун Макка аҳли уни ушлаб қолади, деб ўйламаган эди. Қурайш аҳли ҳаж ёки умра қилиш учун келган қурайшликларга тегмасдан, яхшилик билан кутиб олишни ваъда берган эдилар. Абу Суфён эса Маккада унга тажовуз қилиб, Амрга алмашиш учун ҳибсга олди.
Сўнгра Абу Суфён бу борада шу шеърини айтди:
Эй Ибн Аккол уруғи, унинг илтимосига жавоб беринг. Сиз кекса улуғингизни бермасликка келишган эдингиз.
Агар асирларимиздан асирлик боғини ечмасангиз Бани Амр, ҳақиқатан, шарафсиз ва пасткаш инсонлар демакдир.
Бунга эса Ҳассон ибн Собит жавоб бериб деди:
Агар Макка кунида Саъд озод қилинганида эди, асир бўлмай ўликларингиз сонини кўпайтирган бўларди.
Кескир қилич ва камон ипини соғинган дарахтининг ўқи билан сизнинг ўлик сонингизни орттирган бўларди.
Сўнг Бани Авф ибн Амрликлар келиб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга бу ҳақда хабар бердилар ва Амр ибн Абу суфённи бериб, ўрнига шериклари Саъдни олишни сўрашди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай қилдилар: уни Абу Суфёнга юбориб, Саъдни озод қилдилар.
