Ибн Исҳоқ: Мусъаб ибн Умайр Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни ҳимоя қилиш йўлида жанг қилиб ўлдирилди. Уни ўлдирган киши ибн Қамиа ал-Лайсий эди. У Мусъабни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам деб ўйлади ва Қурайшнинг олдига бориб: «Мен Муҳаммадни ўлдирдим» – деди. Мусъаб ибн Умайр ўлдирилганида, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам байроқни Али ибн Абу Толибга бердилар. Али ибн Абу Толиб бир қанча мусулмонлар билан бирга жангни давом эттирди.
Ибн Ҳишом: Менга Маслама ибн Алқама ибн ал-Мозиний шуни сўзлаб берди: «Уҳуд куни жанг қаттиқ қизиган паллада Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ансорларнинг байроғи остида ўтирдилар ва Али ибн Абу Толибга бир кишини юбориб, унга байроқни олдинга олиб чиқишни буюрдилар. Али олдинги қаторга чиқиб: «Мен Абул Фусмман»[1], – деди.
Ибн Ҳишомнинг айтишича, бир ривоятда «Абул Қисам»[2] дейилган.
Шунда мушрикларнинг туғдори Абу Саъд ибн Абу Талҳа уни чақириб: «Эй Абул Қисам, яккама-якка олишишни истайсанми?» – деди. Али: «Ҳа», – деди. Улар икки саф ўртасида тўқнашишди ва бир-бирига зарба беришди. Али ибн Абу Толиб зарба бериб, уни йиқитди. Сўнг уни ўлдирмасдан олдидан кетиб қолди. Шунда унинг биродарлари: «Нега уни бир ёқлик қилмадинг?» – дейишди У: «У менга қараб авратини очиб ташлади. Унга раҳмим келди. Билдимки, Аллоҳ азза ва жалла уни ҳалок этади», – деди.
Бошқа бир ривоятда келишича, Абу Саъд ибн Абу Талҳа икки сафнинг ўртасига чиқиб: «Мен ҳалок қилувчиман, ким мен билан яккама-якка жанг қилади?!»,- деб бақирди. Унинг олдига ҳеч ким чиқмади. шунда у: «Эй Муҳаммаднинг асҳоблари, бизлардан ўлдирилганлар жаннатда, сиздан ўлдирилганлар дўзахда, деб даъво қилмоқдасиз. Лотга қасамки, ёлғон айтдингиз. Агар бунинг ростлигини билганингизда, албатта, ичингиздан кимдир менинг олдимга чиққан бўларди!» – деди. Шунда унинг олдига Али ибн Абу Толиб чиқди. Улар бир-бирларига бирин-кетин зарба беришди. Алий ибн Абу Толиб зарба бериб, уни ўлдирди.
