Ибн Исҳоқ: Менга Осим ибн Умар ибн Қатода айтиб бердики, биз­нинг орамизда қайси қавмга тегишли экани маълум бўлмаган Қузмон исмли бир киши бор эди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам унинг номи тилга олин­ганда: «У дўзах аҳлидандир», – дер эдилар. Уҳуд куни у қаттиқ жанг қилди ва саккиз ёки етти мушрикни ўлдирди. Қузмон кучли одам эди. Жароҳатлари туфайли йиқилди. Уни Бани Зафр ҳовлисига олиб ке­лишди. Мусулмонлар: «Аллоҳга қасамки, эй Қузмон, сен бугун қаттиқ жанг қилдинг! Хушхабар бўлсин сенга!» – дейишди. У: «Қанақа хуш­хабар? Аллоҳга қасамки, мен фақат қавмимнинг шаънини ҳимоя қилиш учун жанг қилдим. Агар бу нарса бўлмаганида урушмасдим», – деди. У жароҳатининг оғриғи кучайганда ўқдондан бир ўқни олиб, ўзини ўлдирди.