Пайғамбар алайҳиссалом Ҳабашистон подшоси Нажошийга Амр ибн Умайя Зумарий орқали қуйидаги мактубни жўнатдилар:

«Бисмиллаҳир роҳманир роҳим. Аллоҳнинг элчиси Муҳаммаддан Ҳабашистоннинг каттаси Нажошийга салом!

Аллоҳ шундай мақтовга сазоварки, ундан бошқа бирон илоҳ йўқдур. Аллоҳ бутун коинотнинг эгаси, айб-нуқсонлардан ҳоли, мўминларга саломатлик бахш этгувчи, уларни азобдан асрагувчи, жамики нарсаларни бошқарувчи Зотдир. Ийсо Марямнинг ўғли Аллоҳга мансуб руҳ ва Аллоҳнинг Марямга ато этган сўзидир. Аллоҳ Ийсони дунёдан алоқасини узган Марямга марҳамат этди ва иффатли, покиза аёл ҳомиладор бўлди. Аллоҳ қудрат қўли билан Одамни яратгандек, Ийсони дунёга келтирди.

Мен сени шериги йўқ ягона Аллоҳга ишонишга, унга итоат қилишга, менга эргашишга, менга келган ваҳийларга иймон келтиришга даъват қиламан. Мен, Аллоҳнинг элчиси, сени ва халқингни Аллоҳга итоат этишга ундайман. Мен сизларга Аллоҳнинг амрини етказиб насиҳат қилдим, насиҳатимни қабул этинглар. Тўғри йўлга эргашганларга салом».

Нажоший мактубни олгач, элчини бениҳоя иззат-икром билан кутди. «Худо ҳақи, мен Ийсонинг Муҳаммад ҳақида хабар берганидан воқифман. Лекин Ҳабашистонда ёрдамчиларим оз, уларнинг сонини кўпайтириб, дилларини юмшатгунимча сабр қилгин», деди элчига. Амр илгари Ҳабашистонга келиб, қолиб кетган мусулмонларни Мадинага, Пайғамбар алайҳиссаломнинг ҳузурларига таклиф этди. Муҳожирлар орасида Абу Суфённинг қизи Убайдуллоҳ ибн Жаҳшнинг аёли Умму Ҳабиба ҳам бор эди. Исломнинг аввалида эр-хотин Ҳабашистонга ҳижрат қилган, бироқ кўп ўтмай Убайдуллоҳ гумроҳлашиб насроний динига кирган ва узоқ яшамай ўлиб кетган эди. Умму Ҳабиба Ҳабашистондалигида Пайғамбар алайҳиссалом Нажошийни вакил қилиб уни ўз никоҳига олдилар.