Британиялик фаоллардан бири Энни Безант 1903 йилда Ҳиндистонда ўқиган маърузасида шундай деган эди:

«Араблардан чиққан буюк пайғамбарнинг таржимаи ҳоли ва шахсиятини ўрганган, унинг даъват усули ва ҳаёти қандай кечганини тадқиқ этиб кўрган киши у зот улуғ пайғамбарларнинг ҳам энг улуғи, расулларнинг олиймақоми бўлганини англаб, у зотга нисбатан албатта иззат-ҳурматни ҳис этади. Мен ҳозир сизларга айтадиган гаплар кўпчиликка маълум ва таниш туюлиши мумкин, аммо мен ҳар гал у зотнинг ҳаёти ва сийратини ўқиганимда бу буюк Муаллимга нисбатан янгитдан ҳурмат-эҳтиром туйғуларини ҳис этаман».