Ибн Исҳоқ: араблар ал-ҳумсга бир қанча ишларни қўшиб юбордилар. Жумладан, ал-ҳумс аҳли сутдан сузма ва пишлоқ қилишлари, сарёғ эритишлари, шунингдек, ҳарам аҳли бўлганлари учун жун ёки теридан қилинган уйларга киришлари ёки уларнинг соясидан фойдаланишлари мумкин эмас эди. Ҳиллдан бўлган кишилар ҳарамга ҳаж ёки умра учун келсалар, ўзлари билан олиб келган овқатларни ейишлари, Каъбани илк марта ўз кийимларида тавоф қилишлари мумкин эмас, балки ал-ҳумс аҳли берган либосда қилишлари керак эди. Агар бундай кийим топилмай қолса, ёланғоч ҳолда тавоф қилишлари шарт ҳисобланарди. Ҳиллдан келган хоҳ эркак, хоҳ аёл, ал-ҳумс либосида эмас, ўз кийимида тавоф қилса, тавофдан сўнг шу кийимини ташлаб юбориши лозим бўлиб, бу кийимдан эгасининг ҳам, бошқаларнинг ҳам фойдаланиши, ҳаттоки, унга қўл тегизиши ҳам ҳаром ҳисобланар эди.
