Шундан сўнг Нажронга Зу Нувос ўз аскарлари билан бостириб келиб, уларни ўз дини бўлган яҳудийликка даъват этди, агар унга киришдан бош тортсалар, уларни қатл этишини билдирди. Нажронликлар унинг динидан ўлимни афзал кўрдилар. Шундан сўнг улар учун ухдуд (катта чуқур) кавлатиб, унинг ичини ўт билан қиздирди. Қилич билан қулоқ-бурунларини кестириб, йигирма мингга яқинини ўлдириб юборди. Зу Нувос ва унинг аскарлари тўғрисида Аллоҳ ўз Расули, саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга ушбу оятларни нозил қилди: «Чoҳ эгaлaригa лaънaт! Қaйсики, у ёқилғили oлoв эди. Ўшaндa улaр ўшa (чoҳ)нинг устидa ўтиргaн вa мўминлaргa қилaётгaн ишлaригa ўзлaри гувoҳ эдилaр. Улaр (мўминлaр)дaн фaқaт қудрaтли вa ҳaмд эгaси бўлмиш Aллoҳгa иймoн кeлтиргaнлaри учунгинa ўч oлдилaр»(1).

(1) - Буруж: 4–8.