حَدَّثَنَا الْفَضْلُ بْنُ سَهْلٍ الأَعْرَجُ الْبَغْدَادِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ مَهْدِيٍّ، عَنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عُمَرَ بْنِ سَفِينَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، قَالَ: أَكَلْتُ مَعَ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم لَحْمَ حُبَارَى

Иброҳим ибн Умар ибн Сафина отасидан, у Иброҳимнинг бобосидан ривоят қилади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга ҳубароо гўштидан едим».

 «Ҳубароо» бўйни йўғон, тез учадиган, кулранг, гўшти товуқ ва ўрдак гўштига ўхшаш қушдир. Араблар уни жуда ҳам яхши кўрадилар. Бу қуш бизда тўғалоқ деб номланади.

حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ حُجْرٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَيُّوبَ، عَنِ الْقَاسِمِ التَّمِيمِيِّ، عَنْ زَهْدَمٍ الْجَرْمِيِّ، قَالَ: كُنَّا عِنْدَ أَبِي مُوسَى الأَشْعَرِيِّ، قَالَ: فَقَدَّمَ طَعَامَهُ وَقَدَّمَ فِي طَعَامِهِ لَحْمَ دَجَاجٍ وَفِي الْقَوْمِ رَجُلٌ مِنْ بَنِي تَيْمِ اللهِ أَحْمَرُ كَأَنَّهُ مَوْلًى، قَالَ: فَلَمْ يَدْنُ فَقَالَ لَهُ أَبُو مُوسَى: ادْنُ، فَإِنِّي قَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم أَكَلَ مِنْهُ، فَقَالَ: إِنِّي رَأَيْتُهُ يَأْكُلُ شَيْئًا، فَقَذِرْتُهُ فَحَلَفْتُ أَنْ لا أَطْعَمَهُ أَبَدًا

Заҳдам Жармий раҳматуллоҳи алайҳ айтади:

«Абу Мусо Ашъарийнинг ҳузурида эдик. Унинг олдига товуқ гўшти солинган таом тортилди. Ўтирганлар орасида Бану Таймуллоҳдан (Таймуллоҳ – бу қабила номи. Абдуллоҳ, яъни Аллоҳнинг қули деган маънони англатади) худди мавлоларга ўхшаган сариқчадан келган бир киши бор эди. У (овқатга) яқинлашмади. Абу Мусо унга: «Бери кел. Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг буни еганларини кўрганман», деди. У: «Мен товуқнинг бир нарса еяётганини кўриб, ундан жирканиб қолганман ва уни ҳеч қачон емайман, деб қасам ичиб қўйганман», деди ».

«Шамоил Муҳаммадий» китобидан

Абдулазиз Усмон таржимаси