حَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مُجَالِدِ بْنِ سَعِيدٍ الْهَمْدَانِيُّ قَالَ: حَدَّثَنَا أَبِي، عَنْ بَيَانٍ، عَنْ قَيْسِ بْنِ أَبِي حَازِمٍ، عَنْ جَرِيرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: عُرِضْتُ بَيْنَ يَدَيْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ، فَأَلْقَى جَرِيرٌ رِدَاءَهُ وَمَشَى فِي إِزَارٍ، فَقَالَ لَهُ: خُذْ رِدَاءَكَ . فَقَالَ عُمَرُ لِلْقَوْمِ: مَا رَأَيْتُ رَجُلاً أَحْسَنَ صُورَةً مِنْ جَرِيرٍ إِلَّا مَا بَلَغَنَا مِنْ صُورَةِ يُوسُفَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ.

Қайс ибн Абу Ҳозим раҳматуллоҳи алайҳ Жарир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилади:

«Жарир айтади: «Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳунинг олдига келтирилдим. Қайс айтди: «Сўнг Жарир ридосини ечиб, изорда юрган. Умар унга: «Ридонгни ол», деган, қавмга эса: «Юсуф алайҳиссаломнинг суратлари ҳақида бизга етиб келган хабарни истисно қилганда, Жарирдан кўра сурати чиройли кишини кўрмадим», деган».

حَدَّثَنَا حُمَيْدُ بْنُ مَسْعَدَةَ الْبَصْرِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا حُمَيْدُ بْنُ الأَسْوَدِ، عَنِ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ عُرْوَةَ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: مَا كَانَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم يَسْرُدُ سرْدَكُمْ هَذَا، وَلَكِنَّهُ كَانَ يَتَكَلَّمُ بِكَلامٍ بَيِّنٍ فَصْلٍ، يَحْفَظُهُ مَنْ جَلَسَ إِلَيْهِ

Оиша розияллоҳу анҳо айтади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам сизларнинг мана бундай улаб гапиришингизга ўхшаб тез гапирмас эдилар. У зот тушунарли сўз билан орасини очиб-очиб гапирар эдилар. У зотни (эшитишга) ўтирган киши гапларини ёдлаб оларди».

«Шамоил Муҳаммадий» китобидан

Абдулазиз Усмон таржимаси