حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ سُلَيْمَانَ الضُّبَعِيُّ، عَنْ ثَابِتٍ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ: خَدَمْتُ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم عَشْرَ سِنِينَ، فَمَا قَالَ لِي أُفٍّ قَطُّ، وَمَا قَالَ لِشَيْءٍ صَنَعْتُهُ، لِمَ صَنَعْتَهُ، وَلا لِشَيْءٍ تَرَكْتُهُ، لِمَ تَرَكْتَهُ ؟ وَكَانَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم، مِنْ أَحْسَنِ النَّاسِ خُلُقًا، وَلا مَسَسْتُ خَزًّا وَلا حَرِيرًا، وَلا شَيْئًا كَانَ أَلْيَنَ مِنْ كَفِّ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم، وَلا شَمَمْتُ مِسْكًا قَطُّ، وَلا عِطْرًا كَانَ أَطْيَبَ مِنْ عَرَقِ رسول الله صلى الله عليه وسلم
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳу ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллaллоҳу алайҳи васалламга ўн йил хизмат қилдим. У зот менга ҳеч ҳам уф демаганлар. Қилган ишимга «Нимага бундай қилдинг» ёки қилмаган ишимга: «Нимага бундай қилмадинг», демаганлар. Расулуллоҳ соллaллоҳу алайҳи васаллам инсонларнинг энг хулқи гўзали эдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг кафтиларидан юмшоқроқ хазни* ҳам, ипакни ҳам, бошқа бирор нарсани ҳам ушламаганман. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг терларидан хушбўйроқ мушкни ҳам, атирни ҳам ҳеч қачон хидламаганман».
* Хаз – юнг аралаш тўқилган ипак мато, нимшойи.
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، وَأَحَمْدُ بْنُ عَبْدَةَ هُوَ الضَّبِّيُّ، وَالْمَعْنَى وَاحِدٌ، قَالا: حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ، عَنْ سَلْمٍ الْعَلَوِيِّ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، عَنْ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم، أَنَّهُ كَانَ عِنْدَهُ رَجُلٌ بِهِ أَثَرُ صُفْرَةٍ، قَالَ: وَكَانَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم، لا يكَادُ يُواجِهُ أَحَدًا بِشَيْءٍ يَكْرَهُهُ، فَلَمَّا قَامَ، قَالَ لِلْقَوْمِ: لَوْ قُلْتُمْ لَهُ يَدَعُ هَذِهِ الصُّفْرَةَ
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллaллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида бир киши бор эди. Унда (заъфарон) сариғининг асорати бор эди. Расулуллоҳ соллaллоҳу алайҳи васаллам инсон ёқтирмайдиган нарса ила унга юзланмас эдилар. Ҳалиги инсон туриб кетгач, у зот қавмга: «Унга айтсангизлар анави сариқликни тарк қилса», дедилар».
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللهِ الْجَدَلِيِّ وَاسْمُهُ عَبْدُ بْنُ عَبْدٍ، عَنْ عَائِشَةَ، أَنَّهَا قَالَتْ: لَمْ يَكُنْ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم، فَاحِشًا، وَلا مُتَفَحِّشًا وَلا صَخَّابًا فِي الأَسْوَاقِ، وَلا يَجْزِئُ بِالسَّيِّئَةِ السَّيِّئَةَ، وَلَكِنْ يَعْفُو وَيَصْفَحُ
Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллaллоҳу алайҳи васаллам беҳаё сўзловчи ҳам, беҳаёлик қилувчи ҳам, бозорларда бақириб юрувчи ҳам эмас эдилар. У зот ёмонликка ёмонлик билан жавоб қайтармас, аксинча кечириб авф қилардилар».
حَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ إِسْحَاقَ الْهَمْدَانِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدَةُ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: مَا ضَرَبَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم، بِيَدِهِ شَيْئًا قَطُّ، إِلَّا أَنْ يُجَاهِدَ فِي سَبِيلِ اللهِ، وَلا ضَرَبَ خَادِمًا َوِلا امْرَأَةً
Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллaллоҳу алайҳи васаллам қўллари билан бирор нарсани урмаганлар, Аллоҳ йўлидаги жиҳод бундан мустасно. Шунингдек у зот ходимни ҳам, аёлни ҳам урмаганлар».
«Шамоил Муҳаммадий» китобидан
Абдулазиз Усмон таржимаси
